Çocuklarla nasıl iletişim kuracağımızı bilemediğimiz veya zorlandığımızı hissettiğimiz zamanlar olabiliyor. Bu kaçınılmaz bir durumdur. Çaresiz kaldığımızda cezalandırmamaya çalışmak, verdiği olumsuz tepkiye aynı şekilde dönüş sağlamamak çok önemli. Çocuğumuzu anladığımızı ifade etmek, sakin kalmak onu da bizi de rahatlatacaktır. Ve daha sağlıklı bir iletişime bizi sürükleyecektir. Aynı zamanda iletişim biçimimiz konusunda tutarlı olmak da çok önemli aksi takdirde çocuk da nasıl davranacağı konusunda dengesizlik içerisine girecektir. Ebeveynler olarak çocuğumuzu iyi dinlemeyi öğrenmeliyiz. Göz teması kurarak konuşmalıyız. Görüşlerini saygı ile karşılamalıyız, fırsat vermeliyiz. Çocuğa onun karşısında bir güç simgesi imajını vermemeliyiz. Tutarlılık çocuğun davranışının yerleşmesine imkân sağlayacaktır. Ona sevgi ve şefkatle yaklaşın, çünkü çocuk güven duyduğu ve sevildiğini bildiği bir dünyada olunca daha sağlıklı iletişim kuracak ve davranışlar sergileyecektir. Anne baba olarak çocuğunuzu yetiştirirken sabırlı olmaya özen gösterelim karşınızdakinin bir çocuk olduğunu unutmayalım.
Primum non Noncere! “Önce zarar verme!” -Hipokrat